Ιωάννης Παππάς από το βήμα της Βουλής: Μπήκαν τα θεμέλια για τον εκσυγχρονισμό του Κτηματολογίου Δωδεκανήσου, πλέον πρέπει να αντιμετωπιστούν οι στρεβλώσεις του παρελθόντος με κριτήριο την προστασία της ιδιωτικής ιδιοκτησίας.
Η ομιλία του Βουλευτή Δωδεκανήσου Ιωάννη Παππά στη Βουλή για την ψήφιση του νομοσχεδίου του Υπ. Δικαιοσύνης για την μετάπτωση του Κτηματολογίου Ρόδου, Κω και Λακκί Λέρου στο Εθνικό Κτηματολόγιο, είναι η ακόλουθη:
Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Ημέρα μνήμης και τιμής η σημερινή για τους Έλληνες του Πόντου που εκδιώχθηκαν παράνομα και με βάναυσο τρόπο από τις πατρογονικές τους εστίες, βασανίστηκαν και δολοφονήθηκαν, εξαιτίας του τουρκικού εθνικισμού και των μεθοδεύσεων του.
Σχεδόν έναν αιώνα μετά, η διεθνής αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ποντίων είναι απαίτηση όλων μας για τη δικαίωση των Ελλήνων του Πόντου. Δεν ξεχνάμε και σήμερα είμαστε όλοι Πόντιοι.
Κύριε Γρηγοριάδη, θέλω να πω ότι δεν ξέρω γιατί σήμερα φορέσατε -και φοράτε συχνά εδώ- τον ρόλο του λαϊκιστή. Είστε ένας ευχάριστος άνθρωπος, έχω δει πάρα πολλές παραστάσεις σας, αλλά πάντα δεν μπορώ να καταλάβω γιατί όταν έρχεστε σε αυτό εδώ το Βήμα, συνέχεια είστε τόσο επιθετικός και τόσο λαϊκιστής και δεν βλέπετε τίποτα θετικό, τίποτα καλό από αυτήν εδώ την Κυβέρνηση.
Ειλικρινά, όλοι νιώθουμε υπερήφανοι ως Έλληνες που ο Πρωθυπουργός μας συγκαταλέγεται στους ελάχιστους που έχουν απευθυνθεί στο Αμερικανικό Κογκρέσο και το έκανε προβάλλοντας τα δίκαια του έθνους μας και την προσφορά της Ελλάδος στον οικουμενικό πολιτισμό. Όλοι είμαστε υπερήφανοι και νομίζω ότι όλοι αισθανόμαστε πιο μεγάλοι. Θα έλεγα δε και κάποια έκφραση που μου είπαν σε κάποια νησιά και δη στο Καστελόριζο χθες. Όλοι αισθανθήκαμε πιο ψηλοί, μου είπαν, στη Μεγίστη χθες οι πολίτες, οι κάτοικοι αυτού του ακριτικού νησιού μας.
Θα έλεγα, λοιπόν, ότι σας παρακαλώ να έχετε μια ευγένεια, τουλάχιστον, απέναντι σε αυτό που είπε και ο κ. Λοβέρδος, ο συνάδελφος, ότι όλοι πρέπει να σεβαστούμε ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι Πρωθυπουργός τώρα και με αυτά που είπε άφησε μια παρακαταθήκη για την πατρίδα μας, για τη χώρα μας, για την Ελλάδα. Τουλάχιστον, ας το σεβαστούμε αυτό και ας πούμε ένα μπράβο σε όσα δηλώθηκαν.
Κύριε Πρόεδρε, κύριε Υπουργέ, κύριοι Υφυπουργοί, θα μου επιτρέψετε, πριν μπω στην ουσία του σχεδίου νόμου το οποίο συζητάμε σήμερα, να κάνω μια απαραίτητη ιστορική αναδρομή και κάποιες επισημάνσεις.
Πριν από περίπου έναν αιώνα στη Ρόδο, στην Κω, στο Λακκί και στον Ξηρότοπο της Λέρου άρχισε να ισχύει ο κτηματολογικός κανονισμός Δωδεκανήσου. Όμοιο νομοθέτημα δεν γνώρισε η υπόλοιπη Ελλάδα μέχρι και την έναρξη κατάρτισης του Εθνικού Κτηματολογίου. Το νομοθέτημα αυτό συνόδευσε τις περιοχές αυτές της Δωδεκανήσου όλα αυτά τα χρόνια. Συνέχισε δε, να εφαρμόζεται και μετά την ενσωμάτωση της Δωδεκανήσου στην υπόλοιπη Ελλάδα, ως τοπικό δίκαιο.
Το νομοθέτημα αυτό υπηρέτησε την οικονομική ζωή των περιοχών ισχύος, προήγαγε την ανάπτυξη τους και δημιούργησε συνθήκες ειρηνικής χρήσης και κάρπωσης όλης της γης, δημόσιας και ιδιωτικής.
Μετά από τόσα χρόνια εφαρμογής του, δεν μπορεί κανείς να αμφισβητήσει ότι το σύστημα καταγραφής εμπράγματων δικαιωμάτων με βάση την αποτύπωση των ακινήτων στο έδαφος και όχι ανά ιδιοκτήτη δημιούργησε μέγιστη ασφάλεια στις συναλλαγές. Προσέδωσε κύρος στα κτηματολογικά βιβλία. Πρόκειται για ένα κύρος το οποίο δεν συναντούμε σε κανένα άλλο μέρος της Ελλάδος.
Θα μου πει κάποιος τώρα: Ήταν όλα τέλεια; Προφανώς και όχι. Υπήρχαν αρκετές παραλείψεις και προβλήματα που δημιουργήθηκαν στις περιοχές ισχύος του δωδεκανησιακού Κτηματολογίου με κύρια ευθύνη του ιδίου του κράτους και των φορέων του.
Ο Κτηματολογικός Κανονισμός της Δωδεκανήσου είχε στόχο να χαράξει μια γραμμή με το παρελθόν και να ξεκαθαρίσει με τρόπο οριστικό και αμετάκλητο ποιος είναι ο δικαιούχος και της τελευταίας ακόμα λωρίδας γης. Ακολούθησε, όμως, την πορεία που ακολουθούν τα πράγματα, που δυστυχώς δεν εκσυγχρονίζονται. Η έλλειψη υλικοτεχνικών μέσων και προσωπικού, αλλά και η άκαμπτη και γραφειοκρατική εφαρμογή του οδήγησαν σε πάρα πολλά προβλήματα. Το αποτέλεσμα το βιώνουμε σήμερα. Οι περιοχές ισχύος του δεν μπορούν να αναπτυχθούν και να συμβαδίσουν με τις υπόλοιπες περιοχές του ισχύοντος Εθνικού Κτηματολογίου.
Πάμε στο σήμερα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Η Κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη και της Νέας Δημοκρατίας, οι Υπουργοί μας, κάνουν επιτέλους πράξη αυτό που υποτίθεται ότι έπρεπε να είχε συμβεί εδώ και περισσότερο από είκοσι χρόνια, όταν άρχισε να δημιουργείται το Εθνικό Κτηματολόγιο. Εντάσσουν όλες τις περιοχές ισχύος του δωδεκανησιακού Κτηματολογίου στο Εθνικό Κτηματολόγιο και αυτό γίνεται σήμερα με το νομοθέτημα της μετάπτωσης, το οποίο και συζητάμε.
Θα πρέπει να γίνει κατανοητό από όλους τους εμπλεκόμενους φορείς ότι το παρόν νομοσχέδιο, όσο αναγκαίο και επιτακτικό και αν είναι, δεν αρκεί για την επίλυση των χρόνιων προβλημάτων που συσσωρεύτηκαν εξαιτίας των παραλείψεων και των σφαλμάτων του παρελθόντος. Θα πρέπει να ξεκινήσει άμεσα η επεξεργασία πρόσθετων διατάξεων και ευτυχώς η Κυβέρνησή μας έχει τη βούληση και θα το πράξει. Οι διατάξεις αυτές θα επιλύσουν τα εκκρεμή ζητήματα και τις αστοχίες των θεμελιωδών καταγραφών των ακινήτων, των ιδιωτικών ακινήτων, όπου είναι αδύνατη η μεταβίβασή τους, ελλείψει επαρκών στοιχείων για τους κατοχυρωμένους ιδιοκτήτες τους. Και δεν είναι μόνο αυτό. Υπάρχει ένα πολύ σημαντικό θέμα το οποίο πρέπει να ρυθμιστεί. Είναι η απόδοση στους δικαιούχους των ακινήτων που μόνο για λόγους τυπικούς εγγράφηκαν επ’ ονόματι του ελληνικού Δημοσίου κατά την κατάρτιση του Κτηματολογίου, ενώ στο δεύτερο εργαλείο του Κτηματολογίου, στους κτηματολογικούς φακέλους, φαίνονται κατοχυρωμένα σε ιδιώτες ιδιοκτήτες.
Τέλος, θα πρέπει να καταχωρηθούν και να απεικονιστούν με τον ορθό τρόπο όλες εκείνες οι μεταβολές που έχουν προκύψει από την κατάρτιση του δωδεκανησιακού Κτηματολογίου μέχρι σήμερα και δεν καταχωρήθηκαν κτηματολογικά. Πρόκειται για τα αποτελέσματα κακών πρακτικών και λανθασμένης λογικής.
Θα μπορούσα να πω εδώ ότι το ρολόι του χρόνου σταμάτησε στο έτος 1932, όταν ολοκληρώθηκαν οι τελευταίες θεμελιώδεις καταγραφές. Να σας το πω όσο πιο απλά μπορώ. Είναι αδιανόητο να έχουν γίνει χαράξεις οδών επαρχιακών ή δημοτικών και να μην εμφανίζονται αυτές σήμερα στα κτηματολογικά βιβλία. Είναι παράλογο να έχουν γίνει λιμενικά και άλλα έργα, όπως προβλήτες, αγκυρολόγια, αλλά και κτίρια διοίκησης, εκκλησίες, χώροι στάθμευσης αυτοκινήτων, πεζοδρόμια και να ερίζουν ακόμη και σήμερα οι αρμόδιες υπηρεσίες για τα όρια του αιγιαλού και της παραλίας.
Είναι εξίσου απαράδεκτο να έχουν κατασκευαστεί πολιτιστικά μνημεία, να έχουν χαρακτηριστεί ως έργα τέχνης με απόφαση των αρμοδίων φορέων και η υπόλοιπη διοίκηση να παραγνωρίζει την ύπαρξή τους, λες και πρόκειται για αυθαίρετες κατασκευές και να λέμε «πάλι καλά, που τα εξαιρεί από την κατεδάφιση». Και αυτό –προσέξτε- με την προσπάθεια των στελεχών της, που αντιλαμβάνονται, κατανοούν και προσπαθούν να δώσουν λύσεις πολλές φορές, θα έλεγα, με μαγικές κινήσεις. Αναφέρομαι σε περιοχές της Ρόδου, όπως η Καλλιθέα, το λιμανάκι της Καθαράς, το Φαληράκι, τα Στεγνά, το Κιοτάρι, το Γενάδι και σχεδόν όλες οι παραλιακές ζώνες της Ρόδου.
Τελειώνοντας, θέλω να τονίσω την αναγκαιότητα κατάργησης της παλαιωμένης και περιττής διαδικασίας της ενημέρωσης της οικοδομής που δημιουργεί πολλά ζητήματα και συσσωρεύονται πράξεις στο Αρχείο Πραγματογνώμων Κτηματολογίου Ρόδου, ενώ η ίδια διαδικασία, αγαπητέ κύριε Υπουργέ, ορθώς δεν τηρείται στο Κτηματολόγιο της Κω, στο Λακκί και στον Ξηρόκαμπο Λέρου.
Κλείνω με την προσδοκία ότι οι αρμόδιοι φορείς της κεντρικής διοίκησης στη μεγάλη αυτή διαδρομή που πρέπει να διανύσουμε, ξεκινώντας από σήμερα, θα εμπιστευτούν πρώτιστα και κυρίως τη γνώση και την εμπειρία που έχουν συγκεντρώσει όλα αυτά τα χρόνια τα στελέχη τους, αλλά και οι τοπικοί φορείς. Το ίδιο ισχύει και για τους τοπικούς επιστήμονες, δικηγόρους και μηχανικούς. Στόχος είναι να ολοκληρωθεί με επιτυχία η προσπάθεια που ξεκινάμε σήμερα και να προαχθούν κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο τα συμφέροντα των περιοχών του δωδεκανησιακού Κτηματολογίου.
Όπως θα διαπιστώσατε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κατά τη διάρκεια της παρέμβασής μου δεν αναφέρθηκα στην Αντιπολίτευση και δη στην Αξιωματική. Θα σας πω τον λόγο. Ο λόγος δεν είναι το ότι θα υπερψηφίσουν σήμερα το σχέδιο νόμου, που ευτυχώς θα το κάνουν. Είναι το ελάχιστο που μπορεί να κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ για την καθημερινότητα των νησιωτών μας, το ελάχιστο που δεν έκανε όταν θυσίασε τους μειωμένος φορολογικούς συντελεστές των Δωδεκανήσων για να εξυπηρετήσει ιδεοληπτικές εμμονές.
Σας ευχαριστώ.