Γιάννης Παππάς: Η Τουρκία ζητά να εισπράττει ως εταίρος και να πράττει ως ταραξίας

Η πολιτική μπορεί να είναι κάτι που ξεκινάει από τη Βουλή, τα υπουργεία και τις δημόσιες υπηρεσίες, κάτι που αφορά την κοινωνία αλλά γράφεται εκεί όπου ο χάρτης γίνεται συνείδηση. Εκεί όπου η πατρίδα δεν είναι έννοια αφηρημένη, αλλά πέτρα και νερό, σημαία και σκοπιά.

Πριν λίγες ημέρες, βρέθηκα στο Καστελλόριζο. Κοιτάζοντας προς τα απέναντι παράλια, εκεί όπου οι ακτές απέχουν ελάχιστα, ένιωσα για ακόμη μια φορά τι σημαίνει «Ελλάδα». Σημαίνει να στέκεσαι ακίνητος όταν φυσάει δυνατά. Να μην παζαρεύεις τις αξίες, τα δικαιώματα και τα ιδανικά σου όσο κι αν σε πιέσουν. Να κρατάς τη γραμμή, ακόμα κι αν την ξεχνά η Ευρώπη.

Το σύμπλεγμα του Καστελλόριζου είναι Ευρώπη. Η Μεγίστη, η Ρω, η Στρογγύλη, η Χάλκη, η Σύμη, η Τήλος και τα άλλα τα νησιά μας. Κι όμως, η Ευρώπη ορισμένες φορές φαίνεται να ξεχνά τι σημαίνουν σύνορα. Πώς αλλιώς να εξηγηθεί ότι η Τουρκία – μια χώρα που διατηρεί επίσημα απειλή πολέμου κατά της Ελλάδας από το 1995 – διεκδικεί πρόσβαση στα ευρωπαϊκά αμυντικά χρηματοδοτικά εργαλεία;

Η Ε.Ε. προωθεί το πρόγραμμα “ReArm Europe” και νέο ταμείο 150 δισεκατομμυρίων για την ενίσχυση της κοινής άμυνας. Είναι ένα αναγκαίο βήμα, ιστορικής σημασίας. Αλλά εδώ γεννάται το κρίσιμο ερώτημα: ποιοι θα ωφεληθούν από αυτό; Και ποιος θα πληρώσει το τίμημα της αμνησίας;

Ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης έθεσε με απόλυτη σαφήνεια το ζήτημα: «Είναι 30 χρόνια από το casus belli. Πρέπει να ζητήσουμε ευθέως από τους Τούρκους φίλους μας να το βγάλουν από το τραπέζι. Δεν γίνεται από τη μία να διεκδικείς να μπεις σε χρηματοδοτικά εργαλεία της ΕΕ και από την άλλη να απειλείς χώρα της ΕΕ, εάν κάνει πράξη κάτι που δικαιούται.»

Και από τη Ρω, ο Νίκος Δένδιας, Υπουργός Εθνικής Άμυνας, ήταν επίσης ξεκάθαρος: η Ελλάδα έχει πλήρες δικαίωμα να ορίσει την ΑΟΖ της και να υπερασπιστεί την κυριαρχία της με κάθε νόμιμο μέσο.

Η Τουρκία δεν μπορεί να ζητά και να απειλεί. Δεν μπορεί να εμφανίζεται ως εταίρος όταν πράττει ως ταραξίας. Δεν μπορεί να είναι και με τον αστυφύλακα και με τον χωροφύλακα για το συμφέρον της. Η Ελλάδα δεν θα υποχωρήσει και δεν θα συναινέσει σε οποιοδήποτε ευρωπαϊκό σχέδιο ενισχύει ή επιβραβεύει χώρες που αμφισβητούν την εδαφική μας ακεραιότητα.

Έχουμε το «όπλο» της ομοφωνίας. Και όσο το casus belliπαραμένει, η Ελλάδα οφείλει να το ασκήσει. Όχι από εμπάθεια ή διάθεση τιμωρίας. Αλλά γιατί η Ευρώπη δεν μπορεί να είναι Ευρώπη χωρίς αρχές. Δεν μπορεί να οικοδομήσει την άμυνά της πάνω σε άμμο.

Ας είμαστε ξεκάθαροι. Η κυριαρχία της Ελλάδας δεν είναι διαπραγματεύσιμη. Δεν θα την παζαρέψουμε για κονδύλια ή για «κλίμα βελτίωσης». Ούτε θα ανεχθούμε τη διπλωματία του εκβιασμού.

Η Ελλάδα είναι το σύνορο της Ευρώπης. Αλλά πάνω απ’ όλα είναι πατρίδα. Και η πατρίδα, όσο μικρή κι αν φαίνεται στον χάρτη, είναι μεγάλη όταν δεν υποχωρεί.