Γιάννης Παππάς: «κύρωση μέγιστης σημασίας αυτή, της συμφωνίας αεροπορικών υπηρεσιών κυβερνήσεων Ελλάδος – Κίνας»

Ως «κύρωση, η οποία έρχεται σε μια συγκυρία εσωτερική και εξωτερική, η οποία έχει τη σημειολογία της» χαρακτήρισε την Κύρωση Συμφωνίας Αεροπορικών Υπηρεσιών μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης της Δημοκρατίας της Κίνας, ο Βουλευτής Δωδεκανήσου Ν.Δ. Γιάννης Παππάς, ως εισηγητής του νομοσχεδίου στη Βουλή, στο πλαίσιο της συζήτησης για το σχέδιο νόμου, του Υπουργείου Μεταφορών και Συγκοινωνιών.  Η συγκεκριμένη κύρωση συμφωνίας, υπεγράφη στο Πεκίνο στις 3 Νοεμβρίου 2023, κατά τη διάρκεια του επίσημου ταξιδιού του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στην Κίνα.

Ο κ. Παππάς, μεταξύ άλλων τόνισε, ότι, η κυβέρνηση Μητσοτάκη, αποτελεί σταθερό παράγοντα εξεύρεσης λογικών λύσεων, σε όλα, όσα, (πολέμους, μετανάστευση κλπ) η Ευρώπη βιώνει στην περιφέρειά της.

Τονίζοντας το δυσανάλογο βάρος που έχει σηκώσει η περιοχή μας στο μεταναστευτικό, με πολλές, δυσάρεστες επιπτώσεις, αναφέρθηκε στην αυτοθυσία των Λιμενικών, για την αποτροπή, ακόμα και επικίνδυνων περιστατικών στα πελάγη.

Επανερχόμενος στη συμφωνία, ο κ. Παππάς, ξεκαθάρισε ότι, εκσυγχρονίζει το θεσμικό αεροπορικό πλαίσιο μεταξύ των δύο χωρών, ενισχύοντας τις συνδέσεις ελληνικών εταιρειών με την Κίνα και αντιστρόφως, αντικαθιστώντας τη συμφωνία του 1973. Χαρακτηρίζοντας την Κίνα, ως ένα «μακροπρόθεσμο στρατηγικό εταίρο και αξιόπιστο φίλο της χώρας, καθώς  αποτελεί γίγαντα παγκοσμίου βεληνεκούς, τόνισε ότι, ωφελούνται και το εμπόριο και ο τουρισμός με τον τρόπο αυτό, καθώς η συγκεκριμένη χώρα, αποτελεί σημαντική αγορά στο παγκόσμιο στερέωμα.

Στη συνέχεια, αναφέρθηκε στη σχέση εμπιστοσύνης  και αμοιβαίου σεβασμού που καλλιεργείται μεταξύ πολιτών και κυβέρνησης Μητσοτάκη και θα πρέπει – είπε -  έτσι να συνεχιστεί, με τήρηση υποσχέσεων στην κοινωνία μας, χωρίς παρεκκλίσεις, μέχρι το τέλος της τετραετίας.

Διευκρίνισε δε, ότι ο ίδιος, υποστηρίζει με σθένος αυτή  τη σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ κυβέρνησης και κοινωνίας,  που είναι αποτέλεσμα  «αφουγκράσματος» αιτημάτων, κάλυψης αναγκών και  επίλυσης υπαρκτών προβλημάτων και όχι, ανάδειξης ερωτημάτων, για ανύπαρκτα ζητήματα, δημιουργώντας περαιτέρω όξυνση προβλημάτων στην κοινωνία.